Een oud verhaal wil dat de vrouw van Shah Jahan, Mumtaz Mahal, ooit een borduurtechniek bedacht waarin kleine spiegeltjes werden genaaid op een stoffen ondergrond. Haar toepassing werd zeer populair onder de bevolking en de stijl werd door haar man zelfs in de architectuur overgenomen. In heel Zuidwest-Azië is het nu, meer dan vierhonderd jaar later, nog steeds populair. Inmiddels is de techniek bekend onder de naam Shisha (Hindoestaans voor spiegel), Shishadur of spiegelbord

Vorige jaar zomer draaide in het Fries Museum de veel geprezen sitstentoonstelling ‘Katoen in bloei’. Een bijzonder element daarin vormde de vierkante ’textieltempel’ (5x9x5m) van Barbara Broekman, opgetrokken uit 46 digitaal vergrote textielbanen. Afkomstig uit verschillende culturen waren hierin technieken te onderscheiden als breien, haken, borduren, vlechten, naald- en kloskanttoepassingen, vilt- en quiltwerk, weven (in diverse uitvoeringen), appliqueren en printen. Daaro