top of page
Zoeken
  • Redactie

My Second Skin, Barbara Broekman


Vorige jaar zomer draaide in het Fries Museum de veel geprezen sitstentoonstelling ‘Katoen in bloei’. Een bijzonder element daarin vormde de vierkante ’textieltempel’ (5x9x5m) van Barbara Broekman, opgetrokken uit 46 digitaal vergrote textielbanen. Afkomstig uit verschillende culturen waren hierin technieken te onderscheiden als breien, haken, borduren, vlechten, naald- en kloskanttoepassingen, vilt- en quiltwerk, weven (in diverse uitvoeringen), appliqueren en printen. Daarop waren ook nog talloze aangebrachte versieringen als kralen, schelpen, spiegels, passementen en veren te zien.

Na de Rietveld Academie bezocht Barbara Broekman (1955) het California College of Arts in Berkeley (USA), waar ze de bekende Sheila Hicks, baanbrekend kunstenaar op het gebied van enorme textiele installaties en ‘bouwwerken’, ontmoette. Broekman, opgeleid in de Bauhaustraditie die uitgaat van onderzoek en toepassing van de formele uitgangspunten van kleur, licht en beweging, werd gegrepen door Hicks' aanpak. Daarna kreeg haar werk een extra dimensie door de Bauhaus principes op een ruimte in zijn totaliteit toe te passen. Haar werk is monumentaal, veelkleurig en altijd textielgerelateerd. Zoals ze zelf zegt: “Textiel is voor mij wat verf is voor een schilder. Textiel staat voor mij voor de scheppende kracht van de mens”.

Jarenlang werkte Barbara Broekman tweedimensionaal, in harde en zachte materialen, in autonome kunst en aan enorme werken in opdracht. Een goed voorbeeld daarvan is ‘Mijn Stad: een feest van verscheidenheid' uit 2014, een gigantische loper (veertig meter lang) voor de Schuttersgalerij van het Amsterdam Museum. De honderdnegenenzeventig nationaliteiten van de stad zijn uitgedrukt in blokken van gelijke grootte die in textiel zijn uitgevoerd. Voor elke nationaliteit is daarop een herkenbare culturele uiting van het herkomstland te vinden. De loper oogst veel bijval en sommige in Amsterdam wonende bezoekers komen van tijd tot tijd terug om ‘hun blok’ weer even te zien.

In de loop van de jaren is Broekman het stadium van zelf knopen en weven allang voorbij, ze heeft inmiddels een arsenaal aan handwerkers tot haar beschikking. Handborduurders in India, wevers van het TextielMuseum in Tilburg, gobelinweefsters in Polen en tapijttufters in Spanje. Ze kent hun kwaliteit en door het regelmatige contact is er wederzijds vertrouwen en respect.

De kans is groot dat u in een openbaar gebouw, een kerk, een hotel, een restaurant, een rondvaartboot, een museum, het Paleis op de Dam, een ziekenhuis, een belastingkantoor, of bij iemand thuis, een monumentaal werk van Broekman aan zult treffen. In vele musea in binnen- en buitenland is werk van haar hand te zien, altijd zichtbaar afgestemd op de omgeving waarin het zich bevindt.

Dit artikel is een ingekorte versie voor Métier Online. Het hele artikel is verschenen in de gedrukte versie van Métier 01 (winter 2018) en is hier te bestellen. Naast uitgebreide versies van de online gepubliceerde artikelen, bevat de gedrukte versie van Métier een veel grotere diversiteit aan artikelen en columns, een uitgebreide agenda en nog veel meer onderwerpen die niet in onze online-versie te vinden zijn. Kijk in de webshop voor onze losse verkoop of word abonnee

119 weergaven0 opmerkingen
bottom of page