Aan het innovatieve gebruik van materialen willen we als Métier ook graag aandacht besteden. In dit korte artikel vertel ik u over het hergebruik van, voornamelijk plastic, zee-afval. We bereiden ondertussen voor het gedrukte magazine van Métier een artikel voor over weven met zee-afval, maar voor die tijd informeren we u op deze manier over verschillende initiatieven die werken met dit bijzondere materiaal.
Via allerlei verschillende kanalen heeft u ongetwijfeld wel eens iets gehoord over het feit dat het plastic afval dat in zee drijft een toenemend milieukundig probleem geworden is. Sinds de jaren 60 van de vorige eeuw produceren we massaal plastic dat gedeeltelijk door verkeerd afvalmanagement in zee belandt. En een nadeel is dat plastic nooit meer uit het milieu verdwijnt; het vervalt alleen door de tijd heen in steeds kleinere deeltjes, maar plastic blijft het altijd. Inmiddels heeft dit probleem de omvang gekregen van een heel continent aan plastic in onze oceanen. Niet zulk opbeurend nieuws al met al, maar er zijn ook bewegingen die dappere pogingen doen om het gebruik van plastic terug te dringen en de zeeën leeg te vissen. En over een heel klein onderdeel daarvan gaat dit artikel.
Het strand afstruinen, bruikbare spullen verzamelen en hergebruiken is een activiteit die mensen al sinds de oudheid ontplooien. Niet per se met het doel om rotzooi te recyclen, maar met het idee om te gebruiken wat kostbaar is. Waar vroeger barnsteen of git tot de materialen behoorden die zo werden hergebruikt en verwerkt tot nieuwe voorwerpen zoals kralen en andere sieraden, is in het huidige plastic-tijdperk aangespoeld plastic de nieuwe hype. In feite is het een nieuwe vorm van archeologie, door mensen geproduceerde voorwerpen en resten die worden opgeraapt, opgevist of opgegraven. Ze laten zien hoe mensen omgaan met hun spullen en deze weggooien. Bijkomstig voordeel van dit hergebruik is dat het de vervuiling van stranden tegengaat. Het zee-afval is op die manier voedsel voor fotografie, sieradenontwerpers, interieurontwerpers en kunstenaars. Afgelopen lente verscheen in National Geographic Magazine een special over dit zee-afval van de inmiddels beroemde fotografe Mandy Barker. Kijk vooral naar haar werk op haar website: http://www.mandy-barker.com/ en op National Geographic. https://www.nationalgeographic.com/environment/planetorplastic/
Maar los van fotografen die draagvlak proberen te creëren voor deze problematiek, zijn er ook andere initiatieven die voor Métier de moeite van het vermelden waard zijn. Zoals sieradenontwerper Kat Crabill van Nurdle in the Rough (http://www.nurdleintherough.com/) bijvoorbeeld de schitterende verweerde stukken plastic of kleine zogeheten nurdles (versmolten plastic dat in kleine korrels wordt gegoten voor hergebruik) die in ringen, armbanden of kettingen worden gezet. Nurdle in the Rough kan ook op Facebook worden gevolgd (https://www.facebook.com/nurdleintheroughjewelry/)! Of kunstinitiatieven waarbij zee-afval wordt verkocht aan consumenten als decoratie in huis, en waarbij de omzet bijdraagt aan het opruimen van stranden en oceanen. In één van de volgende gedrukte edities van Métier bezoeken we een weefster die wel zeer bijzondere kleden weeft, u raadt het al, met zee-afval. Tot die tijd hopen we u te boeien met bovenstaande initiatieven en links naar websites over het afval dat weer als voedsel voor nieuwe kunstvormen, nieuw materiaal en nieuwe technieken inspireert.
Alles over nurdles vindt u op https://www.nurdlehunt.org.uk/
Om te weten waar plastic in de oceaan naar toe drijft als je het op een willekeurige plek op aarde in de zee werpt, kijk dan op http://plasticadrift.org/
En een Nederlands initiatief om plastic uit zee te vissen en de zeeën te bevrijden van afval is dit: https://www.theoceancleanup.com/about/
